 | [Klik op het fototoestel voor foto's] |
We hebben allebei niet goed geslapen. Misschien door een vervelende mug, want ik heb een muggenbeet op bmijn een ook. Ontbijt was niet inbegrepen, dus we ontbeten in de kamer. We atn brood met nutella en koffie en yoghurt en dat smaakte prima. Om 8u30 vertrokken we naar Olympic NP Rain hoh forest. We hadden maar onze lange broek aangetrokken. Het was wel mooi warm weer, maar 'smorgens toch nog maar 16 gr en ook tegen de vervelende muggen. Er waren veel omgevallen bomen, poelen, mos en slingers aan de bomen. Wildlife was niet te bespeuren.. We wandelden 2 trails vanaf het visitorcenter. Het punt met uitzicht op rivier is nog mooiste, de rest was veel van hetzelfde met weinig variatie. In Forks zelf reden we de Twilighttour. Die duurde slechts een uurtje. Het was echt leuk om met een plan van het visitor center alle adressen te vinden. Soms waren de plaatsen best grappig, zoals de parkeerplaats van vader Cullen aan het ziekenhuis waar hij dokter was. We zetten onze weg verder naar Port Angeles, ongeveer een uur rijden.. Onderweg maakten we een stop bij crescent lake. Dat wel wel mooi, maar helaas ook hier geen reflectie te zien. Om 16 u kwamen we aan in het hotel. Daar kregen we kamer 141, met zicht op de trap! Het is een hele donkere kamer op het gelijkvloers waar geen licht binnen kan. Als we een andere gaan vragen, doe de vrouw achter de balie heel moeilijk, (booking heeft die kamer gekozen enz enz.) Maar we laten ons niet doen. Uiteidenlijk belt ze de manager. Die zat blijkbaar de hele tijd al mee te kijken op camera! Big brother zeg!! Ze kan mensen die morgen in 143 zitten, dan in 141 zetten en wij dus 2 dagen in 143. Kon ze toch direct verzinnen? Ze zei dat het erg druk is wegens lavendelweekend? Niks van gezien of gehoord hele tijd, maar goed. Ook deze kamer is ouderwets, en, klein met maar 1 queen bed, en bv geen nachtlamp langs mijn kant.(we zijn de mooie kamers al goed gewoon). We wandelden via trappen nr beneden naar de winkelstraat. Luc vond boek St King in een bookshop. We keken nog wat naar de terminal waar de boten naar Vancouver Island vertrekken. Daarna stapten we de 102 trappen weer naar boven, zo veel zeg! Met auto reden we naar de subway. Waar Luc een broodje at en , ik een sla. In de kamer keken wer nog naar het eerste deel van IT. Om 22u30 vielen we in slaap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten