 | [Klik op het fototoestel voor foto's] |
Vandaag stonden we om 7u op. Het ontbijt was weer heerlijk, hetzelfde als gisteren. Om 8u30 vertrokken we op pad. Het was een lange rit van 4u lang, via een scenic byway, maar nergens was bereik. Om 12u30 arriveerden aan Redwoods NP. We wandelden de Lady Johnson trail nadat we eerst wat gegeten hadden op de parking. Die stond bomvol. We spoten ons goed in tegen de muggen. Via een brug over de weg kwamen we het bos binnen. Overal zag je hele hoge bomen, Redwoods dus. maar uiteindelijk was het altijd zelfde. We reden naar Redwoods SP, dat duurde ongeveer 45 min rijden. We wandelden de Fern canyon, Wat een coole canyon is dit! Over de brede rivier lagen planken om over te kunnen steken. Jurassic Park 2 is hier trouwens opgenomen. De trail is 1,5 mijl. Het is echt een toffe wandeling, waarbij je best eerst de rivierkan aandoen en eindigen in het bos ipv omgekeerd. Anders moet je hele tijd fel stijgen, nu was het dalen voor ons. Dichtbij de parking stonden vrouwtjeselks die we goed konden zien. Op weg naar het visitor center hebben we de prairie creek een stukje gedaan. Het werd erg koud en was maar 17 graden meer. Net voor het visitorcenter zagen we elks langs de weg, met echt grote geweien, maar ze lagen in gras neer helaas. Met auto zetten we onze tocht verder naar de Big Tree trail. Deze was niks bijzonders. Er zijn wel meer grote en brede bomen. We hebben toch nog een stukje gewandeld van de Cathedrals trail ook, maar het bleef steeds het elfde zicht. Toen we op Crescent road reden, zagen we plots een babybeer in een boom! Hij kroop naar omlaag, langs de boomschors die we hoorden krassen tot in de auto. Zo schattig! We bleven nog even kijken hoe hij weg liep. De moeder was nergens te bespeuren. Dan zagen we de overlook op de oceaan. Wat een prachtig zicht! We reden even verder de oneway naar huizen uit WO2. Ze waren volledig vals opgericht, binnen zijn ze leeg. Ze moesten dienen om de Japanners te misleiden als die vanop zee naar de kust keken. Men deed vandaar radarmetingen om vijand te kunnen bestuderen. Ik was toch wel bang en liep er niet op mijn gemak. Wie weet dook moeder beer daar plots op? Als laatste hadden we ook nog een stukje gezien waar klamath river en oceaan samenkomen, Ertussenin lag een zandbank. Er was een prachtig en duidelijk kleurverschil tussen beide. De oceaan zag echt turkoois! Toen was het tijd om naar het hotel te rijden Na het inchecken hebben we bij Walmart nog wat eten gekocht en getankt. ’s Avonds nog Lucifer gekeken en om 22u was de pijp uit..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten